از حضرت امام جعفر صادق(ع) و او از پدران بزرگوارش، از رسول خدا(ص) روایت نمود که فرمود: در شب معراج که به سوی آسمان می رفتم جبرئیل مرا بر کتف راستش نشانده بود، در زمین جبل، بقعه ای دیدم از مشک خوش بوتر و از زعفران خوشرنگتر، ناگاه دیدم پیرمردی کلاه درازی بر سر دارد، به جبرئیل گفتم: این بقعه چیست؟ گفت: جایگاه شیعیان تو و شیعیان وصی تو علی(ع) است.

گفتم: این پیرمرد کیست؟

جبرئیل گفت: شیطان است.

گفتم: از ایشان چه می خواهد؟

جبرئیل گفت: می خواهد تا آنان را از دوستی و ولایت وصی تو امیرالمؤمنین علی(ع) باز دارد و به نافرمانی و گناه دعوتشان کند.

گفتم: ای جبرئیل، مرا به آن مکان ببر، با حرکتی که سریعتر از برق بود مرا به آنها رسانیده. گفتم(یا ملعون قم) یعنی ای ملعون برخیز و برو در اموال و اولاد و زنان دشمنان ایشان شرکت کن. زیرا به راستی تو را بر شیعیان من و شیعیان علی(ع) سلطنتی نیست.(علل الشرایع ؛ ج 2 ،  ص 572)

دوستی می گفت درباره جمکران به قرآن مراجعه کردم این آیه آمد: قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّکَ رَجِیمٌ؛ گفت: از این بهشت بیرون رو! چرا که رانده و سنگسار شده ای.(حجر، آیه 34)

باید یادآور شد که براساس روایت پیامبر(ص) قم دری از درهای بهشت است: «ثُمَّ سَبَقَ الَیها قُمْ فَزَینَها بِالْعَرَبَ وَفَتَحَ الَیهِ باباً مِنْ ابْوابِ الْجَنَّةِ؛ سپس قم ولایت آن حضرت را پذیرفت و خداوند آن را به گروهی از اعراب صالح و شیعیان خالص زینت بخشید، و دری از درهای بهشت را به سوی قم باز کرد»(بحارالانوار، ج 60، ص 212، ح 21؛ و نیز نگاه کنید: بحارالانوار، ج 60، ص 216، ح 39؛ ص 215، ح 33)